USA, północno-zachodnia część stanu Waszyngton
Park został utworzony w 1938 roku w miejscu Mount Olympus National Monument - obszaru chronionego. Teren obejmuje znaczną część półwyspu Olympic. Obszar parku można podzielić na trzy podstawowe regiony: wybrzeże Oceanu Spokojnego, góry Olympic oraz umiarkowane lasy deszczowe. W 1976 roku park został wpisany na listę rezerwatów biosfery UNESCO, a w 1981 na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Jak wcześniej wspomniałam, park obejmuje swoim zasięgiem trzy różne ekosystemy, co sprawia, że jest unikatowy. Pasy wybrzeża, pokryte lodowcem szczyty, górskie łąki, stare lasy, piaszczysta plaża wraz z przyległym pasem lasu - to wszystko znajduje się w jednym miejscu, tworząc zróżnicowane środowisko naturalne.
W strefie wybrzeży znajdują się trzy rezerwaty Indian. Przez jedną z przybrzeżnych plaż przebiegają dwie rzeki: Hoh River, gdzie mieszka grupa tubylczych Amerykanów - Hoh; oraz Quillayute River zamieszkiwana przez Quileute - również rdzennych mieszkańców kontynentu. Podczas gdy niektóre plaże są wielkimi piaskowymi placami, inne są pokryte licznymi kamieniami i bardzo dużymi głazami.
Zachodniej stronę parku zajmują umiarkowane lasy deszczowe, w tym Hoh Rainforest i Quinault Rainforest, w których suma rocznych opadów wynosi około 380 cm. W przeciwieństwie do lasów tropikalnych i umiarkowanych regionach większości innych tropików, w Pacific Northwest dominują drzew iglastych.
Doliny na wschodniej stronie parku są równie piękne, jednak nieobecny jest tam świerk, a inne drzewa są niższe, runo jest mniej gęstsze i ma inny charakter.
Ciekawostką może być to, iż na północny wschód od parku mieści się dość mały obszar, gdzie średnie roczne opadów około 41 cm.
Ważną atrakcją turystyczną jest szczyt Mount Olympus, którego wysokość wynosi około 2,400 metrów nad poziomem morza.
Park jest domem wielu zagrożonych gatunków, np.: puszczyka plamistego czy morzyka marmurkowego.
Na obszarze 3733 km² żyją także baribale, pumy, bobry, jelenie, wilki, rysie rude, sokoły wędrowne, kuguary, kojoty, bieliki amerykańskie, sokoły norweskie, drzemliki, seweale, piżmaki, jelenie Roosevelta. Spośród ssaków morskich można wymienić: pływacza szarego, płetwala karłowatego, humbaka, orkęm morświna i lwa morskiego. Od wczesnej wiosny do jesieni pojawiają się stada wielorybów.
Park zamieszkują także endemiczne zwierzęta, którymi są świstaki, pręgowce i salamandry. Dziesięć systemów rzecznych spływających z góry Olympic tworzy środowisko życia dla ryb anadromicznych, czyli takich, które praktycznie przez cały okres swego życia egzystują w morzu, ale wchodzą na tarło do rzek.
Typowymi i charakterystycznymi roślinami parku są jedlica, żywotnik olbrzymi, klon wielkolistny, klon okrągłolistny. Rzadkie lasy deszczowe, jak lasy deszczowe Hoh, o których wspominałam wcześniej, charakteryzuje się wiele epifitycznych paproci i mchów, które korzystają z gałęzi drzew.
Na wysokości od 1200 do 1800 metrów teren jest silnie uzależniony od zimna i śniegu, natomiast latem klimat staje się bardziej suchy. Wraz ze wzrostem wysokości nad poziomem morza, drzewa pojawiają się coraz rzadziej.
Powyżej znajduje się już obszar alpejski, składający się z wielu terenów skalistych, zaczynający się poza linią drzew na szczytach gór. Śnieg i zimna na tej wysokości skutecznie zapobiegają wzrostowi drzew. Jedynie kilka roślin o małych rozmiarach może rozwinąć w krótkim okresie letnim w tych trudnych warunkach, np. floks diffusa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz