środa, 3 września 2014

Poetycko o naturze #22

 Las
Las ma swoje milczenia
i wielką białą ciszę
lecz gra czasem hymn smutku
gdy się mocno kołysze

Las wspina się ku niebu
długie lata też rośnie
żeby potem już stary
mógł zaszumieć radośnie

Żeby potem gdy słońce
nad górami hen gaśnie
mógł spragnionym marzenia
ludziom zaszumieć baśnie

Żeby wyszumiał ludziom
wszystkie bóle ducha
albo w ciszy milczeniu
ich spowiedzi posłuchał

autor: Yeja


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz