Kenia, niedaleko wybrzeży Oceany Indyjskiego
Park ten powstał w 1948 roku. Trasa kolejowe Nairobi-Mombasa podzieliła go na dwie części; wschodnią i zachodnią. Część zachodnia jest bardziej zróżnicowana topograficznie, wschodnia składa się głównie z jałowych równin, granitowych wychodni oraz pól zastygłej lawy. Obie części zajmują powierzchnię 20 000 km².
Krajobraz Zachodniego Tsavo tworzą sawanny, łańcuchy górskie, pagórki, akacjowe lasy i doliny rzeczne.
Niemal przez cały rok wszystko na tym obszarze jest suche pokryte kurzem. Jednak wystarczy tylko jedna deszczowa noc, by park odżył. Pojawiają się wtedy dzikie kwiaty na zielonej trawie. Charakterystycznymi drzewami są baobaby wystające ponad busz.
W tym parku można spotkać jedyne na świecie czerwone słonie. Barwa skóry pochodzi od tego, iż słonie zażywając kąpieli błotnych pokrywają się warstwą gleby, która w tym rejonie ma czerwony kolor.
Żyją tu też lwy, gepardy, serwale, leopardy, bawoły, impale, żyrafy i nosorożce. Na terenie parku zanotowano ponad 500 gatunków ptaków, a w tym strusie, czaple, sekretarze, zimorodki, pustułki, myszołowy.
Niestety na terenach parków Tsavo toczyło się i toczy ostrą walkę z kłusownictwem, którego ofiarami były najczęściej słonie i czarne nosorożce. W 2001 roku lekko atleta został zadeptany przez słonia, gdy chciał zrobić mu zdjęcie. Również nieprzyjemne wydarzenia miały miejsce na początku XX wieku, kiedy to dwa lwy systematycznie zabijały robotników pracujących przy budowie mostu nad rzeką Tsavo. Ofiarą tych drapieżników padło ponad sto osób.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz