Poetycko o naturze #3

Mam dla Was wierszyki z lat dzieciństwa, które może niektórzy znają. Miłego wspominania. :)

"Biedroneczka"

Biadoliła biedroneczka
"Gdzieś mi spadła ma kropeczka!
  Zawsze siedem kropek miałam,
i mniej nigdy mieć nie chciałam..."

Szuka w trawie i w kałuży
drepcze wszędzie, aż się kurzy.
Jest! Znalazła się kropeczka!
Skryła się pod skrzydełeczka!

 "Pomidor"

Pan pomidor wlazł na tyczkę
I przedrzeźnia ogrodniczkę.
"Jak pan może,
Panie pomidorze?!"

Oburzyło to fasolę:
"A ja panu nie pozwolę!
Jak pan może,
Panie pomidorze?!"

Groch zzieleniał aż ze złości:
"Że też nie wstyd jest waszmości,
Jak pan może,
Panie pomidorze?!"

Rzepka także go zagadnie:
"Fe! Niedobrze! Fe! Nieładnie!
Jak pan może,
Panie pomidorze?!"

Rozgniewały się warzywa:
"Pan już trochę nadużywa.
Jak pan może,
Panie pomidorze?!"

Pan pomidor zawstydzony,
Cały zrobił się czerwony
I spadł wprost ze swojej tyczki
Do koszyczka ogrodniczki.

"Kotek"
Miauczy kotek: miau!
- Coś ty, kotku, miał?
- Miałem ja miseczkę mleczka,
Teraz pusta jest miseczka,
A jeszcze bym chciał.

Wzdycha kotek: o!
- Co ci, kotku, co?
- Śniła mi się wielka rzeka,
Wielka rzeka, pełna mleka
Aż po samo dno.

Pisnął kotek: pii...
- Pij, koteczku, pij!
Skulił ogon, zmrużył ślipie,
Śpi - i we śnie mleczko chlipie,
Bo znów mu się śni.

Kabang - bohaterski pies.

 Być może wielu z Was słyszało o suczce Kabang pochodzącej z Filipin, a jeśli nie to postaram się przybliżyć Wam jej historię.

  Kabang jest znajdą. Jej właściciel, 58 letni Bunggal, odnalazł ją na bagnach. Początkowo chciał ją po prostu utuczyć i zjeść, ponieważ na Filipinach je się psy (osobiście bardzo mi się to nie podoba). Jednak kiedy wrócił z suczką do domu jego córka i siostrzenica ubłagały go, by jej nie zabił. Od tej chwili Kabang stała się prawdziwą strażniczką dziewczynek.
  Pewnego dnia kiedy jej "wybawczynie" bawiły się na ulicy, suczka zobaczyła, że po ulicy pędzi motocykl jadący w stronę dziewczynek. Bez wahania, rozpędzona rzuciła się pod koła maszyny, która odbiła się i ominęła dzieci. Ciężko okaleczona suczka, bez szczęki uciekła na kilka dni z domu i wszyscy myśleli, że zginęła, jednakże Kabang wróciła.
   Kampanię mającą ma celu pomoc pieskowi zainicjowała Karen Kenngott z Buffalo w USA i udało jej się zebrać aż 20 000 dolarów. Lekarze w Szpitalu dla Zwierząt Szpitala  w Davis w USA stwierdzili, że są szansę na uratowanie suczki i nie chodziło to o wstawienie protezy, a zasklepienie rany, by nie dopuścić do jakiejkolwiek infekcji.
  

Moim zdaniem jest to wyjątkowy pies. Zachowanie Kabang udowadnia, że zwierzęta są czasem bardziej ludzkie niż ludzie. Chyba nie znaleźlibyśmy wielu osób, które poświęciły by się na rzecz drugiej, biorąc pod uwagę to, że mogą stracić życie lub okaleczyć się.

Zwierzęta od A do Z - Nadobnica alpejska

 Nadobnica alpejska 

Jest to chrząszcz występujący w polskich górach, w południowej i środkowej Europie, szczególnie w starych bukowych lasach na wysokości od 600 do 1500 m n.p.m. Odnotowany też został w Afryce Północnej - regiony Syrii, Kaukazu.

 

Długość może wynosić 4 cm. Ciekawostką jest to, że tak naprawdę owad ten jest czarny pokryty niebieskimi włoskami. Pokrywy są błękitne, a na nich widnieje sześć plam, które w zależności od osobnika mogą mieć różne kształty. Zwykle środkowe połączone, tworzą przepaskę.
Czułki samca są około 1,5 razy dłuższe od czułek samicy.

W Polsce jest objęta ochroną. Jest to niezwykle piękny gatunek chrząszcza żyjący w naszym kraju. 

Główne zagrożenie to niszczenie ich naturalnych środowisk, lasów bukowych w Bieszczadach.

Zakłady, które wytwarzają węgiel drzewny w tych rejonach, wyrabiają go z pni bukowych, w których rozwijają się jej larwy. W 2000 roku nadobnica alpejska została w pisana do Polskiej Czerwonej Księgi i objęta jest programem Natura. 

Poetycko o naturze #2

Myszy 

"Każdy się swoim zatrudnia kłopotem?

Myślały myszy, co tu robić z kotem.

Mówiły jedne: "Darami go skusić!"

Mówiły drugie; "Lepiej go udusić!"

Wtem się odezwał szczur szczwany, bo stary:

"Próżne tu groźby, próżne i ofiary.

I dary weźmie, i przysięgi złamie!

Najlepiej cicho siedzieć sobie w jamie,

A opatrzywszy zewsząd bez łoskotu

Ani być z kotem, ani przeciw kotu"

                                                                         Ignacy Krasicki

Śladami najpiękniejszych PN - Afryka, część 7

Park Narodowy Rwenzori Mountains
Uganda, graniczy z PN Wirunga w Demokratycznej Republice Konga

Park Narodowy Rwenzori Mountains został założony w 1991 roku, słynie z bajecznych krajobrazów i wielkiej różnorodności form roślinnych. Zajmuje obszar o powierzchni 996 km² i obejmuje najwyższe partie gór. Pokryte lodowcem szczyty Ruwenzori wznoszą się na wysokość przekraczającą 5000 m n.p.m. i tworzą kosmiczne wręcz scenerie, stąd nazywane są Górami Księżycowymi.

Na dużą różnorodność i bujność roślinności parku narodowego wpływa kilka czynników, a między innymi : podłoże szczególnie bogate w minerały, wysoka wilgotność powietrza, stała temperatura. Klimat i roślinność zmieniają się też wraz z wysokością. W obrębie parku znajdują się sawanny, lasy tropikalne, bagniste tereny, a najwyższe partie pokrywa lodowiec. Najwyższy szczyt w paśmie górskim Rwenzori to Góra Stanleya o wysokości 5109 m n.p.m. i jest to trzecia najwyższa góra w Afryce.
Roślinność ma układ piętrowy. W dolinach rzek rozciągają się duże tereny bagniste, na których występują wysokie rośliny, takie jak papirus, który jest schronieniem dla żyjących tu słoni afrykańskich.
Powyżej 1500 metrów zobaczyć można wysokopienne lasy, a na wysokości około 3000 metrów dominują już lasy bambusowe, które są domem dla lampartów. Wyżej znajdują się wiecznie mgliste lasy tropikalne, gdzie występują gigantyczne rośliny.

Terytorium parku zamieszkiwane jest przez 70 gatunków ssaków, w tym przez słonie afrykańskie, nosorożce, bawoły, koczkodany, lemury, ale najsławniejszy jest endemiczny goryl górski.
Można tu też zobaczyć kameleona Jacksona, inaczej zwanego kameleonem trójrogim. 
Żyje tu też około 217 gatunków ptaków, w tym 17 gatunków endemicznych. Podam teraz kilka występujących tam ptaków :

Apalis

Żołny

Nektarnik niebieskogłowy

                  

 W 1994 Park Narodowy Rwenzori został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNSECO.
Chcesz dowiedzieć się czegoś więcej ? W takim razie zapraszam cię na tę stronę.

Nietypowy ssak, czyli... dziobak.

 Na prośbę czytelniczki bloga i mojej znajomej - po-madka. Chciałam Ci oficjalnie podziękować za miłe słowa i za to, że podałaś propozycję opisania zwierzęcia, w tym przypadku dziobaka. :)

Z pewnością wielu z Was słyszało o tym niesamowitym i najoryginalniejszym ssaku. Zamieszkuje on wody słodkie; brzegi jezior, rzek i strumieni. Występuje w południowo-wschodniej Australii i na Tasmanii. Jest to jeden z australijskich endemitów i zarówno  ostatni istniejący do dziś przedstawiciel swego rodzaju i rodziny.  

 Długość ciała dziobaka wynosi 30 -45 cm, długość ogona 10 -15 cm, masa ciała waha się w granicach 0,5 -2 kg. Swą nazwę zawdzięcza charakterystycznemu pyskowi, przekształconemu w dziób rogowy, który przypomina nieco dziób kaczki, ale jest znacznie, znacznie większy. Ciało pokryte jest sierścią złożoną z grubych, ciemnobrązowych włosów ze srebrzystym nalotem, od strony brzusznej są srebrnoszare.

 Jest to zwierzę osiadłe, co sprowadza się do tego, iż nie odbywa wędrówek w poszukiwaniu pokarmu i na żer wychodzi o zmierzchu. W skład jego pożywienia wchodzą skorupiaki, owady i mięczaki wodne. Wszytko magazynuje w pojemnych torbach policzkowych i dopiero po wynurzeniu z wody miażdży je płytkami rogowymi. Prawdopodobnie żywi się też ikrą, ponieważ w wodach, które zamieszkuje nie spotyka się ryb.

Dlaczego ten ssak uważany jest za tak wyjątkowego ? 

Przede wszystkim jest to ssak jajorodny, czyli młode wykluwają się z jaj, ale potem karmione są mlekiem matki (ptaki również są jajorodne, ale ich młode odżywiają się pokarmem zdobytym przez nich). 

Kolejną istotną cechą odróżniającą dziobaka od innych ssaków jest to, iż posiada i wytwarza jad. Zarówno samce, jak i samice rodzą się z ostrogami u kostek, jednakże tylko te pierwsze produkują jad, który jest wystarczająco silny dla zabicia zwierzęcia wielkości psa, ale nie jest śmiertelny dla człowieka. Jednak wywołuje ostry ból, a wokół rany szybko rozwija się obrzęk. 

Stekowce* (prócz dziobaka także kolczatkowate) należą do nielicznych ssaków posługujących się elektrorecepcją: lokalizują one swą zdobycz po zaburzenia pola elektrycznego generowanego przez skurcze mięśni. Zmysł ten rzędu stekowców jest najlepiej rozwinięty właśnie u dziobaka. 

* stekowce - rząd prymitywnych ssaków, charakteryzujących się jajorodnością.

Poetycko o naturze #1

I znowu słyszę owe

z górskich źródeł płynące,

cicho szumiące w dolinach strumienie.

Skały urwiste widzę, wysokie,

które w tym dzikim pustkowiu

tchną jeszcze większą samotnością,

łączą cichy krajobraz ze spokojem nieba(...) 

Nie umiem tego wyrazić, czym byłem wtedy,

w tych latach;

huczący wodospad niby namiętność ogarniał mnie,

skały, góry, głębokie, mroczniejące bory, wszystkie te barwy, kształty-

pożądaniem, uczuciem były dla mnie i miłością.

Te lata już przeminęły,

ich cierpkie radości, zapierające dech w piersiach zachwyty- zgasły.

Nie płaczę za tym. Inne dary za ową stratę,

mniemam, przeobfite nagrody stały się

moim udziałem. 

Słyszę często spokojną, smutną muzykę ludzkości,

bez tonów ostrych, ale pełną mocy,

aby oczyszczać i władać.

Odczułem obecność, która wzrusza mnie radością,

obecność czegoś, co jakże głęboko

przenika wszystkie tego świata rzeczy(...) 

Więc jestem i dzisiaj lasów, łąk i gór miłośnikiem, zielonej ziemi i

wielkiego świata(...)

Z jaką radością znajduję w naturze

i w mowie zmysłów spokojną kotwicę najczystszych moich rozmyślań,

strażniczkę mojego serca,

przewodniczkę, duszę mojego życia. 

                       William Wordsworth

Nowy dział na blogu.

 Postanowiłam, że stworzę całkowicie nowy dział, a mianowicie : "Poetycko o naturze".
Na czym będzie on polegał ?
Raz na jakiś czas będę umieszczała wiersze, krótkie bajki oraz krótkie fragmenty z powieści dotyczące i opisujące otaczający nas świat.

 Myślę, że pomysł jest dobry, a zarazem edukacyjny. Pierwszy post pojawi się od najbliższego poniedziałku, czyli 18 listopada.

Życzę Wszystkim udanego dnia ! :)

Zwierzęta od A do Z - Marmozeta lwia

Marmozeta lwia

Jest to niewielka małpa nadrzewna, zamieszkująca lasy deszczowe południowo-wschodniej Brazylii. Marmozety zamieszkują tereny nizinne, blisko oceanu, położone nie wyżej niż 300 m n.p.m.
Żyje pojedynczo lub w niewielkich grupach rodzinnych. Prowadzi dzienny tryb życia. Na początku dnia zażywa kąpieli słonecznych, a później schodzi w niższe partie lasu, by w czasie największych upałów odpoczywać. Po pobudce ćwiczy i szuka pożywienia, aż do późnego wieczora. Po męczącym dniu bawią się, aż do zachodu słońca, a potem idą spać w swoich dziupli.

Jak sama nazwa wskazuje, marmozeta przypomina miniaturowego lwa.
Ubarwienie jej sierści może być jaskrawopomarańczowa, czerwonozłota, ale zdarzają się też osobniki o białym ubarwieniu. Ta małpa może osiągnąć rozmiary 40-45 cm, przy czym ogon ma 15-25 cm.  
Dorosłe osobniki mogą ważyć od 550 do 850 g. Ciekawostką jest to, że małpka posiada tylko dwa zęby trzonowe.
Są to zwierzęta wszystkożerne, ale przede wszystkim w skład ich pożywienia wchodzą owoce, nasiona, kwiaty, ślimaki, jaszczurki, pająki i owady.

Ptasi trzewik... - Trzewikodziób

Kiedy po raz pierwszy ujrzałam tego ptaka, automatycznie rzekłam : "Co za cudo !"
 

Trzewikodziób to ptak zamieszkujący tropikalne tereny Afryki, w tym dorzecze rzeki Kongo, brzegi jeziora Czad. Przeważnie można go zobaczyć na bagnach zbiorników śródlądowych.
Jest to duży ptak, który rzadko lata i prowadzi głównie nocny tryb życia. Kiedy czuje się zagrożony wydaje klekotanie podobne do odgłosu jaki wydaje bocian.


Specyficznym dla tego ptaka jest sposób w jaki poluje. Bardzo często porusza się w określonym obszarze jeziora, poznaje kryjówki ryb i gdzie przebywają o określonej porze dnia. W czasie polowania trzewikodziób powolnie brodzi po wodzie, albo stoi w miejscu czekając, aż jakaś ryba do niego podpłynie.
Następnie rzuca się na nią z otwartymi skrzydłami, na chwilę oszałamiając ofiarę, po czym chwyta ją
potężnym dziobem, miażdży i szybko połyka.

Globalna populacja oszacowana jest na 5000 - 8000 osobników.
Na koniec artystyczny akcent :

Śladami najpiękniejszych PN - Afryka, część 6

Park Narodowy Etosza
Namibia 

 PN Etosza został założony w 1907 roku. Na jego terenie o powierzchni 22 270 km² rosną suche lasy podrównikowe, krzewiaste zarośla oraz sawanny z akacjami.
Sercem parku jest Etosha Pan - rozległa, płaska depresja, która w porze deszczowej napełnia się wodą i staje się wodopojem i domem dla wielu stad. Od jej nazwy, która oznacza "wielkie białe miejsce" wzięła się nazwa parku.

 Jest to dom 114 gatunków ssaków, 340 gatunków ptaków, 16 gatunków płazów i jeden gatunek ryby.
Tereny parku są miejscem, gdzie żyją zwierzęta zagrożone wymarciem, w tym nosorożce czarne, impale oryksy południowe. Występują tu również największe słonie świata, których wysokość może osiągnąć nawet 4 metry oraz lwy, zebry, guźce, dropy olbrzymie, płomykówki, kruki srokate, flamingi różowe.
 Park jest tak zaprojektowany, by turyści mogli swobodnie się poruszać. Znajdują się tu trzy turystyczne obozy: Okaukuejo, Halali, Wanteli i Namutomi.

11 listopada...

 

 

 

" Legiony to żołnierska nuta,
Legiony to straceńców los!
Legiony to żołnierska buta,
Legiony to ofiarny stos.

My pierwsza brygada, strzelecka gromada
Na stos rzuciliśmy nasz życia los,
Na stos, na stos! "

 

 

 

 

 

 

Święto Odzyskania Niepodległości -

Jest to najważniejsze polskie święto narodowe związanie z odzyskaniem niepodległości 

po 123 latach zaborów. Przez ten długi okres czasu Polski nie było na mapie. 

 Niegdyś silna i potężna Rzeczpospolita Polska w XVIII wieku poczęła chylić się ku upadkowi, co doprowadziło do 3 rozbiorów w 1772, 1793, 1975 roku.

11 listopada 1916 roku Rada Regencyjna przekazała władzę wojskową Józefowi Piłsudskiemu, który został Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich. Oczywiście cały proces odzyskania Ojczyzny trwał dłużej, ale nie będę tego opisywała, ponieważ ta notatka jest symboliczna. Myślę, że każdy Polak powinien znać choć trochę historię swojego kraju.

Na koniec przytoczę mądre słowa Józefa Piłsudskiego, który powiedział :

" Chcemy Polski niepodległej, abyśmy tam mogli urządzić życie lepsze i sprawiedliwsze dla wszystkich." 

 

 

Artystyczne kwiaty - tulipany.

 Tulipany to oznaka wiosny, a ja przedstawiam Wam je z utęsknieniem w jesieni.
Jest to zarazem ostatni post z serii "Artystyczny świat natury". Muszę się przyznać, że pisząc samodzielnie na blogu duża ilość postów była zaplanowana, a zakończony artykuł musiał uzupełniać niektóre daty. Myślę jednak, że miło spędziliście czas na oglądaniu tych dzieł - autorom gratuluję talentu.
 Jeszcze nie wiem co wymyślę na miejsce "Artystycznego świata natury".