Siewka złota
Jest to średniej wielkości gatunek ptak z rodziny sieweczkowatych. W Europie występuje w Skandynawii, na Islandii i Wyspach Brytyjskich, spotykana jest także w krajach bałtyckich i na Białorusi.
W Polsce siewki złote gnieździły się w XIX wieku, obecnie regularnie pojawiają się na przelotach - od marca do maja i od lipca do grudnia. Najwyższe skupiska tych ptaków lokują się w obszarze doliny Słudwi i Przysowy - do 11 tys. osobników w jednym miejscu. Obecnie jest to gatunek chroniony.
Spotyka się ją najczęściej w tundrze, na bagnach oraz polach uprawnych, pastwiskach i łąkach.
Mierzą od 25 do 30 cm długości ciała, a rozpiętość skrzydeł wynosi około 55-75 cm. Siewka złota osiąga 155- -310 g. Żywi się przede wszystkim owadami i innymi drobnymi bezkręgowcami, ale zjada także
jagody.
Żyją parami, składają jaja w gnieździe na ziemi i wspólnymi siłami opiekują się pisklętami.
Kiedy ujrzą napastnika próbują odciągnąć go od gniazda i młodych, zwracając na siebie uwagę i podbiegając w kierunku zagrożenia. Wydają przy tym liczne głośne gwizdy, często na przemian przez oboje rodziców. Młode siewki rozwijają się bardzo szybko, bo już po miesiącu od wylęgnięcia zaczynają latać.


.jpg)
.jpg)

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz