Traszka górska
Występuje w Europie środkowej; zamieszkuje wyżyny i góry nieprzekraczające 2500 metrów wysokości.
Obszarem jej występowania są wszystkie góry Europy Środkowej – Alpy, Sudety i całe Karpaty oraz Góry Świętokrzyskie, ale warto też wspomnieć, że nie zobaczymy jej na Półwyspie Skandynawskim. Ma duże zdolności przystosowawcze, spotykana jest również na terenach wyjątkowo nizinnych.
W Polsce podlega ścisłej ochronie.
Podobnie jak inne traszki zamieszkuje tereny
wilgotne, podmokłe, zalesione, w bliskim sąsiedztwie zbiorników wodnych o
zróżnicowanych temperaturach, w których odbywają gody, jest gatunkiem
ziemno-wodnym. Na lądzie pojawia się głównie nocą. Natomiast w ciągu dnia
oraz w czasie upałów ukrywa się w rozmaitych kryjówkach: szczelinach
skalnych, pod kamieniami, w korzeniach drzew itp., najczęściej są to miejsca
wilgotne i zacienione .Żywi się dżdżownicami, ślimakami bezskorupowymi, małymi owadami i pająkami. W sen zimowy zapada w drugiej połowie października, a ze snu budzi się na początku marca.
Samice osiągają 12 cm długości, a samce 10 cm. Na skórze widać liczne wybrzuszenia, są to gruczoły.
Ciekawostką jest to, że kiedy przebywa w wodzie jest gładka, a na powierzchni chropowata.
Ogon jest spłaszczony po bokach, niski, z tyłu ostro zakończony i wyraźnie
krótszy od reszty ciała. Zwykle samice mają nieco dłuższy ogon niż
samce. Brzuch, wewnętrzna strona nóg oraz powierzchnia szyjna z podgardlem jest
pomarańczowa (u samców) lub żółta (u samic), zawsze bez plam.
Głównym powodem małej liczebności tych płazów jest zanikanie siedlisk do rozrodu - zbiorników wodnych, a także pogarszanie się jakości wód, wylesianie, rozwój turystyki górskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz