Historia choinki
Choinka jest to przyozdobione drzewko iglaste. Tradycja choinek narodziła się w Alzacji, gdzie wstawiano drzewka i ubierano je ozdobami z papieru i jabłkami (nawiązanie do rajskiego drzewa). Wielkim zwolennikiem tego zwyczaju był Marcin Luter, który by spędzać święta w domu.
Nieco później obyczaj ten przejął Kościół katolicki, rozpowszechniając go w krajach Europy Północnej i Środkowej. W XIX wieku choinka zawitała w Anglii i Francji, a potem do krajów Europy Południowej. Od tego momentu jest to najbardziej rozpoznawany symbol świąt Bożego Narodzenia.
Bożonarodzeniowe drzewko obrazowało rajskie drzewo życia. Drzewko to miało symbolizować
wiecznie odradzające się życie. Nawet sceptyczni z początku księża zaczęli zachęcać wiernych, by w czasie świąt, na pamiątkę pierwszych rodziców, ustawiać w domach takie zielone drzewko.
Do Polski choinka trafiła na przełomie XVIII i XIX wieku. W czasie zaborów niemieccy protestanci rozpowszechniali ją, jednak początkowo spotykana była jedynie w miastach. Stamtąd dopiero zwyczaj ten przeniósł się na wieś, w wypierając tradycyjne polskie ozdoby.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz