Siewka złota
Jest to średniej wielkości gatunek ptak z rodziny sieweczkowatych. W Europie występuje w Skandynawii, na Islandii i Wyspach Brytyjskich, spotykana jest także w krajach bałtyckich i na Białorusi.
W Polsce siewki złote gnieździły się w XIX wieku, obecnie regularnie pojawiają się na przelotach - od marca do maja i od lipca do grudnia. Najwyższe skupiska tych ptaków lokują się w obszarze doliny Słudwi i Przysowy - do 11 tys. osobników w jednym miejscu. Obecnie jest to gatunek chroniony.
Spotyka się ją najczęściej w tundrze, na bagnach oraz polach uprawnych, pastwiskach i łąkach.
Mierzą od 25 do 30 cm długości ciała, a rozpiętość skrzydeł wynosi około 55-75 cm. Siewka złota osiąga 155- -310 g. Żywi się przede wszystkim owadami i innymi drobnymi bezkręgowcami, ale zjada także
jagody.
Żyją parami, składają jaja w gnieździe na ziemi i wspólnymi siłami opiekują się pisklętami.
Kiedy ujrzą napastnika próbują odciągnąć go od gniazda i młodych, zwracając na siebie uwagę i podbiegając w kierunku zagrożenia. Wydają przy tym liczne głośne gwizdy, często na przemian przez oboje rodziców. Młode siewki rozwijają się bardzo szybko, bo już po miesiącu od wylęgnięcia zaczynają latać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz