Dokładnie 30 sierpnia o godzinie 11:24 zakończyłam pierwszą część artykułu "Śladami najpiękniejszych parków narodowych". Opisałam Wam 10 parków narodowych, a pomocą była dla mnie książka Cuda Natury Najpiękniejsze Parki Narodowe Świata. Myślę, że te artykuły były ciekawe i przydatne, bo warto wiedzieć co znajduje się na świecie.
Od jutra, czyli 1 października rozpoczynam kolejną część. Tym razem wyruszymy w podróż do Afryki.
Cóż, liczę, że druga seria się Wam spodoba. :)
poniedziałek, 30 września 2013
Chodzenie po wodzie
Nie jest to częste zjawisko, ale niektóre zwierzęta - szczególnie ptaki - wykształciły zdolność chodzenia po wodzie. Wiele gatunków wodnych ptaków, za nim poderwie się do lotu nabiera potrzebnej prędkości biegnąc po wodzie. Samce i samice amerykańskich perkozów (wielkich i żółtodziobych) w trakcie zalotów biegną po wodzie ramię w ramię bez pomocy skrzydeł.
Po wodzie biegają niektóre gady, jak bazyliszki i agamy, które w ten spodów uciekają przed drapieżnikami. Także wśród owadów znajdziemy osobnika, który posiadł omawianą dziś umiejętność, a jest nim nartnik. Spędzają one większość życia na powierzchni wody. Jest im o tyle łatwiej niż ptakom, że są bardzo lekkie i mają sześć nóg wyposażone w drobne włoski, co pozwala im poruszać się po warstwie powierzchniowej, zwanej też błonką powierzchniową, nie przebijając jej, a jednie uginając.
Po wodzie biegają niektóre gady, jak bazyliszki i agamy, które w ten spodów uciekają przed drapieżnikami. Także wśród owadów znajdziemy osobnika, który posiadł omawianą dziś umiejętność, a jest nim nartnik. Spędzają one większość życia na powierzchni wody. Jest im o tyle łatwiej niż ptakom, że są bardzo lekkie i mają sześć nóg wyposażone w drobne włoski, co pozwala im poruszać się po warstwie powierzchniowej, zwanej też błonką powierzchniową, nie przebijając jej, a jednie uginając.
piątek, 27 września 2013
Artystyczne kwiaty - maki
środa, 25 września 2013
Kiwa hirsuta - Podwodny yeti
W 2005 roku, w pobliżu komina hydrotermalnego (podwodne miejsce erupcji, tak jakby podwodny wulkan), w Pacyfiku na głębokości 2228 metrów n.p.m odkryto niesamowitego dziesięcionoga.
Występuje na Wyspach Wielkanocnych na głębokości 2200 metrów.
Nazwa Kiwa hirsuta pochodzi od bogini morskich stworzeń, a dosłownie w języku łacińskim oznacza "owłosiony". Skorupiak ten mierzy około 15 centymetrów. Obcęgi, kleszcze tego stworzenia mogą zawierać bakterie nitkowate, które mogą służyć do detoksykacji, usunięcia szkodliwych dla niego substancji, znajdujących się w kominach hydrotermalnych, w pobliżu, których mieszka.
Występuje na Wyspach Wielkanocnych na głębokości 2200 metrów.
Nazwa Kiwa hirsuta pochodzi od bogini morskich stworzeń, a dosłownie w języku łacińskim oznacza "owłosiony". Skorupiak ten mierzy około 15 centymetrów. Obcęgi, kleszcze tego stworzenia mogą zawierać bakterie nitkowate, które mogą służyć do detoksykacji, usunięcia szkodliwych dla niego substancji, znajdujących się w kominach hydrotermalnych, w pobliżu, których mieszka.
poniedziałek, 23 września 2013
Zwierzęta od A do Z - Gepard
Gepard
•gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych
Zamieszkuje tereny od Kraju Przylądkowego po Afrykę Północną, a dalej przez Azję Mniejszą do Zatoki Bengalskiej. Jest to ssak lądowy i na małych dystansach potrafi biec z prędkością 120km/h, co w otwartej przestrzeni stanowi cechę bardzo korzystną, gdyż pozwala na zdobycie pokarmu np. antylopy.
Gepard poluje na zwierzęta mniejsze od siebie, głównie na niewielkie antylopy, ale zdarza się, że napada na bydło domowe. Gepard może żyć nawet 20 lat. Samica po 90-95 dniowej ciąży rodzi od
jednego do trzech młodych. Pozostają z nią przez około 15 miesięcy,
potem się odłączają.
Długość ciała tego kota wynosi 1,3 m, ogona 76 cm. Wysokość w kłębie to około 80 cm. Dorosłe samce ważą przeciętnie 42–65 kg z kolei samice 30–45 kg.
Ma małą głowę z krótkimi, zaokrąglonymi uszami i bardzo wysokie, i silne nogi. Pazury nóg nie są wciągane, co odróżnia geparda od innych kotowatych. Futro jest bardzo gęste, żółtawe, pokryte czarnymi cętkami.
Ciekawostką jest to, że gepardy nie potrafią ryczeć - jest to jedyny taki gatunek wśród wielkich kotów.
Umieją natomiast szczekać, syczeć, mruczeć, miauczeć.
sobota, 21 września 2013
Zwierzęta od A do Z - Finwal
Finwal
¨ gatunek walenia z rodziny fałdowców
Występuje we wszystkich oceanach na Ziemi. W wodach zachodniej półkuli dochodzi na północ do Grenlandii, Islandii, Wysp Niedźwiedzich, a także do Morza Barentsa. Rzadko pojawia się w naszym Bałtyku, ale regularne w Morzu Śródziemnym. Na wschodzie zamieszkuje wody od Morza Japońskiego do Czukockiego.
Finwal jest drugim co do wielkości ssakiem na ziemi zaraz po płetwalu błękitnym.
Dorosły osobnik najczęściej mierzy 19 metrów, ale zdarzają się okazy 24 metrowe. Ciężar ciała wynosi około 50 ton. Noworodki mają natomiast 6,5 metra długości. Finwal jest zwierzęciem stosunkowo smukłym i zgrabnym. Grzbiet jego ma barwę od łupkowoszarej do granatowoczarnej, stopniowo rozjaśniającą się na bokach, spod ciała jest biały.
Cechą tego gatunku jest niesymetryczne ubarwienie głowy : prawa dolna szczęka jest jasna, podobnie jak spód ciała, natomiast lewa jest tak ciemna jak grzbiet.
Finwal jest najszybszym waleniem. Odbywa dalekie wędrówki w poszukiwaniu pokarmu. Żywi się skorupiakami i planktonem (chociaż ostatnio niektórzy zoologowie twierdzą, że nie wchodzą one w skład pokarmu t ego walenia) jak i drobnymi rybami.
Nie tworzą dużych stad. Młode przychodzą na świat w ciągu całego roku, jednak najczęściej w zimowych czasie, w ciepłych wodach. Samica co 2 lata rodzi 1 młode, które przez 7 miesięcy żywi swym mlekiem. W tym czasie osiąga ono długość 12 metrów, a po 2 latach życia 20 metrów.
czwartek, 19 września 2013
Największy kwiat świata.
Największy pojedynczy kwiat świata wyrasta na raflezji Arnolda, pasożytniczej roślinie rosnącej w tropikalnych lasach na Borneo i Sumatrze. Jego średnica osiąga 80-100cm i może ważyć nawet 10 kg !
Oprócz rozmiaru, kwiat ten jest znany z bardzo nieprzyjemnego, a wręcz cuchnącego zapachu gnijącego mięsa, który służy do zwabienia zapylających go muchówek. Z powodu zapachu miejscowa ludność nazywa go trupim kwiatem. Pojawia się raz na kilka lat, a kwitnienie trwa około tygodnia.
Oprócz rozmiaru, kwiat ten jest znany z bardzo nieprzyjemnego, a wręcz cuchnącego zapachu gnijącego mięsa, który służy do zwabienia zapylających go muchówek. Z powodu zapachu miejscowa ludność nazywa go trupim kwiatem. Pojawia się raz na kilka lat, a kwitnienie trwa około tygodnia.
wtorek, 17 września 2013
Zwierzęta od A do Z - Eland
Eland
¬ gatunek największej antylopy z rodziny krętorogich
Zamieszkuje płaskie tereny, na których szuka pokarmu roślinnego.
Najbardziej upodobał sobie sawanny i półpustynie.
Żyje w dużych sadach liczących nawet 100 osobników. W każdym stadzie znajduje się starszy samiec, który odpędza rywali i liczne samice z młodymi. Odpędzone samce zakładają własne stada.
Długość ciała elanda to około 4 metry, wysokość w kłębie sięga 3 metrów, a waga przekracza 500kg, a u pojedynczych osobników może być bliska 1000 kg.
Ubarwienie jest jasnobrązowe, na bokach ciała ma delikatne białe pionowe prążki. Na czole znajduje się pęczek czarnych, bądź brązowych włosó, a policzki są brunatne lub orzechowe. Ogon jest długi, zakończony chwastem. Rogi występują zarówno u samic jak i samców, ale są stosunkowo niewielkie, proste, śrubowato skręcone.
Samce różnią się od samic zwisającym podgardlem. W czerwcu lub lipcu
rodzi się jedno młode, które są pod dobrą opieką, a w razie jego obrony
członkowie stada (samce) toczą zacięte walki.
sobota, 14 września 2013
Zwierzęta od A do Z - Diugoń
Diugoń
* morski ssak zaliczany do rzędu syren, jedyny współcześnie żyjący przedstawiciel rodziny diugoniowatych
Występują w Oceanie Indyjskim i Spokojnym, od wybrzeży wschodniej Afryki do Filipin, Tajwanu oraz wschodnich wybrzeży Australii. Zamieszkują płytkie wody małymi stadami. Są roślinożercami i cały dzień odżywiają się trawą morską.
Diugonie to duże ssaki, przystosowane do życia w wodzie, ale niezdolne do poruszania się po lądzie. Osiągają 3 metrów długości, ale zdarzają się osobniki mierzące 5 metrów. Masa ciała tego ssaka może wynosić nawet 400 kg. Ubarwienie ciała jest jasno szarobrunatne do rudobrunatnego. Szacowany przez wielu zoologów maksymalny wiek diugoni to 20 lat, ale badaczka diugoni Helen Marsh twierdzi może sięgać 50 lub nawet 60 lat.
Niestety populacja tych cudownych zwierząt się zmniejsza. Gdziekolwiek się pojawią, są łowione przez miejscowych rybaków. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych zalicza D. dugon do gatunków narażonych wyginięciem :
piątek, 13 września 2013
Posiadacz naturalnej kolczugi - kolczatka australijska.
Dziś pragnę przedstawić Wam kolejnego niesamowitego mieszkańca naszej planety, czyli kolczatkę australijską. Jest to zwierzę niektórym przypominające jeża europejskiego.
Kolczatka zamieszkuje skalne, pustynne i leśne tereny Australii, Tasmanii oraz południowo wschodnią cześć Nowej Gwinei. Prowadzi nocny i samotniczy tryb życia. W dzień ukrywa się w spróchniałych pniach, szczelinach skalnych i norach, na żer wychodzi dopiero, gdy uzna iż zagrożenie minęło.
W razie niebezpieczeństwa potrafi zakopać się w ziemi, w mgnieniu oka używając do tego wszystkich czterech kończyn. Jeśli zostanie zaskoczona na kamienistym podłożu zwija się w kolczastą kulkę podobnie jak jeż.
Żywi się owadami, ich larwami oraz dżdżownicami. Do złowienia ich używa długiego i niezwykle ruchliwego, lepkiego języka, który bez problemu może wsunąć do mrowiska. Zdarza się, że może wytrzymać bez jedzenia nawet kilka tygodni.
Jest to około 40 cm zwierzę, o wadze 2-5 kg. Kolczatka posiada niebywale rozwinięty węch i słuch. Ze wzrokiem jest dużo słabiej. W niewoli to przepiękne zwierzę może dożyć nawet 50 lat.
Kolczatka zamieszkuje skalne, pustynne i leśne tereny Australii, Tasmanii oraz południowo wschodnią cześć Nowej Gwinei. Prowadzi nocny i samotniczy tryb życia. W dzień ukrywa się w spróchniałych pniach, szczelinach skalnych i norach, na żer wychodzi dopiero, gdy uzna iż zagrożenie minęło.
W razie niebezpieczeństwa potrafi zakopać się w ziemi, w mgnieniu oka używając do tego wszystkich czterech kończyn. Jeśli zostanie zaskoczona na kamienistym podłożu zwija się w kolczastą kulkę podobnie jak jeż.
Żywi się owadami, ich larwami oraz dżdżownicami. Do złowienia ich używa długiego i niezwykle ruchliwego, lepkiego języka, który bez problemu może wsunąć do mrowiska. Zdarza się, że może wytrzymać bez jedzenia nawet kilka tygodni.
Jest to około 40 cm zwierzę, o wadze 2-5 kg. Kolczatka posiada niebywale rozwinięty węch i słuch. Ze wzrokiem jest dużo słabiej. W niewoli to przepiękne zwierzę może dożyć nawet 50 lat.
czwartek, 12 września 2013
Artystyczne kwiaty - irysy
środa, 11 września 2013
Kolorowe oczy rusałki pawika
Wiele motyli posiada bardzo kolorowe i jednakowe skrzydła. Rusałka pawik posiada na nich kolorowe oczy. Dużo osób pyta : po co mu one ? Dziś spróbuję Wam to wyjaśnić.
Celem "skrzydlatych" oczu motyla jest odstraszenie drapieżnika, najczęściej ptaka i uratowanie życia.
Gdy ptak zbliży się do rusałki, ten szybko otwiera skrzydła, a drapieżcy ukazują się wielkie oczy. Ptak szybko reaguje i ucieka, myśląc, że może zostać zaatakowany przez duże zwierzę.
Nie tylko rusałka pawik opanował tę umiejętność, również w wilgotnych lasach równikowych wiele motyli przyjmuje np. barwy trujących roślin, dzięki czemu chronią swoje życie.
Celem "skrzydlatych" oczu motyla jest odstraszenie drapieżnika, najczęściej ptaka i uratowanie życia.
Gdy ptak zbliży się do rusałki, ten szybko otwiera skrzydła, a drapieżcy ukazują się wielkie oczy. Ptak szybko reaguje i ucieka, myśląc, że może zostać zaatakowany przez duże zwierzę.
Nie tylko rusałka pawik opanował tę umiejętność, również w wilgotnych lasach równikowych wiele motyli przyjmuje np. barwy trujących roślin, dzięki czemu chronią swoje życie.
Subskrybuj:
Posty (Atom)